πρώτο μνημόνιο: ΣτΕ: 668/2012 – Συνταγματικός ο νόμος 3845/2010 στον οποίο ενσωματώνεται το πρώτο μνημόνιο
πρώτο μνημόνιο
πρώτο μνημόνιο
Λόγω της σπουδαιότητας του ζητήματος την υπόθεση συζήτηση η ολομέλεια του ΣτΕ με προεδρεύοντα τότε τον σημερινό υπηρεσιακό Πρωθυπουργό της χώρας κ. Παναγιώτη Πικραμμένο.
Μέρος της απόφασης
κατά: 1) του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με: α) Βασίλειο Σουλιώτη,
Αντιπρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, β) Ευφροσύνη Μπερνικόλα, Νομικό Σύμβουλο
του Κράτους, 2) του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφαλίσεως, ο οποίος παρέστη με: α) Σπ.
Παπαγιαννόπουλο, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους, β) Χαρ. Μπρισκόλα, Πάρεδρο του Νομικού
Συμβουλίου του Κράτους.
Η πιο πάνω αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 11 Αυγούστου
2010 πράξης του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, λόγω της σπουδαιότητας της,
σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 εδάφ. α’ του Π.Δ. 18/1989.
(…)
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί α) η υπ’ αριθ.
2/14924/0022/1.4.2010 πράξη του Υφυπουργού Οικονομικών, με τον τίτλο «Παροχή Οδηγιών για
την υλοποίηση εισοδηματικής πολιτικής έτους 2010», με την οποία κοινοποιήθηκαν στις υπηρεσίες
που περιλαμβάνονται στον πίνακα αποδεκτών οι διατάξεις του ν.3833/2010, β) η υπ’ αριθ.
2/35981/0022/28.5.2010 πράξη του αυτού ως άνω Υφυπουργού, με τον τίτλο «Παροχή οδηγιών
για την υλοποίηση μισθολογικών ρυθμίσεων», με την οποία, μεταξύ άλλων, γνωστοποιήθηκαν στις
υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στον πίνακα αποδεκτών οι διατάξεις του άρθρου τρίτου του ν.
3845/2010, και γ) η υπ’ αριθ. Φ80000/14254/1097/6.7.2010 κοινής αποφάσεως των Υφυπουργών
Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (Β’ 1033/7.7.2010), η οποία εκδόθηκε κατ’
επίκληση της εξουσιοδοτικής διατάξεως της παρ. 15 του προαναφερθέντος άρθρου τρίτου του ν.
3845/2010 και έχει τον τίτλο «Ρύθμιση των προϋποθέσεων, του τρόπου και χρόνου καταβολής
από τους οργανισμούς κύριας ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής
Ασφάλισης, πλην ΟΓΑ, των επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων – Πάσχα και επιδόματος αδείας», δ)
οι πράξεις περί αναλύσεως αποδοχών, βεβαιώσεων αποδοχών ή αποδείξεων πληρωμής αποδοχών,
που αφορούν καθένα από τα είκοσι δύο (22) αιτούντα φυσικά πρόσωπα (υπ’ αριθ. 11-32 του
δικογράφου), κατά το μέρος που με τις πράξεις αυτές φέρεται να περιεκόπησαν οι αποδοχές των
προσώπων αυτών κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 3833/2010 και του ν. 3845/2010.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Συμβούλου Ειρ. Σαρπ.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τους πληρεξουσίους των αιτούντων, οι οποίοι ανέπτυξαν και
προφορικά, τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησαν να γίνει δεκτή η αίτηση και
τους εκπροσώπους των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
(…)
Επειδή, οι λόγοι ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλεται παραβίαση των άρθρων του
Συντάγματος 5 παρ. 1 (περί οικονομικής ελευθερίας), 22 (που προβλέπει τις συλλογικές συμβάσεις
ως μέσο καθορισμού των αποδοχών των εργαζομένων) και 23 (που κατοχυρώνει την
συνδικαλιστική ελευθερία), καθώς και διαφόρων διεθνών συμβάσεων εργασίας, που
κατοχυρώνουν την συνδικαλιστική ελευθερία και το
δικαίωμα συλλογικής διαπραγματεύσεως, αν θεωρηθεί ότι αφορούν και
την παραδεκτώς προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση ή τις ατομικές πράξεις, προβάλλονται
απαραδέκτως, διότι αφορούν ρυθμίσεις των ν. 3833/2010 και 3845/2010, οι οποίες δεν έχουν
εξειδικευθεί με την κοινή υπουργική απόφαση, που αφορά συνταξιούχους, των οποίων
περικόπτονται συνταξιοδοτικές παροχές χορηγούμενες από οργανισμούς κοινωνικής ασφαλίσεως,
τα δε αιτούντα φυσικά πρόσωπα δεν ισχυρίζονται ότι οι ρυθμίσεις αυτές έχουν εφαρμοσθεί με τις
προσβαλλόμενες ατομικές πράξεις (πρβλ. Σ.τ.Ε. 96/2009, 3266/2008, 372, 373/2005, 1095/2001,
1792, 1793/1997,2112/1984).
44. Επειδή, τέλος, λόγοι ακυρώσεως, οι οποίοι προβάλλονται για πρώτη φορά με τα υποβληθέντα
μετά τη συζήτηση της υποθέσεως υπομνήματα, είναι απορριπτέοι, προεχόντως για το λόγο αυτό,
ως απαράδεκτοι.
45. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η δίκη πρέπει να κηρυχθεί κατηργημένη ως προς τον εικοστό
πέμπτο αιτούντα … …… και η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως προς τους λοιπούς
αιτούντες.
Διά ταύτα
Κηρύσσει τη δίκη κατηργημένη ως προς τον εικοστό πέμπτο αιτούντα ……. …..
Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση ως προς τους λοιπούς αιτούντες.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στον αιτούντα, ως προς τον οποίο η δίκη
κηρύσσεται κατηργημένη.
(…)
