κώδικας πολιτικής δικονομίας III αλλαγή στο σύνολό του – Θεαματικές αλλαγές στην αναγκαστική εκτέλεση – Οι τροποποιήσεις, οι καταργήσεις, οι προσθήκες – ΜΕΡΟΣ ΙII
κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Διαβάστε εδώ το μέρος ΙΙ – στις αλλαγές στο νέο ΚΠολΔ
Διαβάστε εδώ το Μέρος Ι – κώδικας πολιτικής δικονομίας – αλλαγές
Α) Πολλαπλές κατάσχεσης – “Σπάει” η αρχή της μιας κατάσχεσης – κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Θα Επιτρέπονται πλέον οι πολλαπλές κατασχέσεις. Μέχρι σήμερα ίσχυε η αρχή της μιας κατάσχεσης και όλοι οι υπόλοιποι πιστωτές κατέθεταν αναγγελίες.
Πλέον θα επιτρέπεται ο καθένας να επιβάλει κατάσχεση στο ίδιο ακίνητο. Έτσι θα παρατηρηθεί το φαινόμενο ένα ακίνητο να βαρύνεται με τόσες κατασχέσεις όσες και οι πιστωτές. Ακολούθως θα γίνονται πλειστηριασμοί από οποιονδήποτε και όποιος το πάρει.
Μέχρι σήμερα δινόταν η δυνατότητα ο οφειλέτη να ρυθμίσει την οφειλή κυρίως στον επισπεύδοντα τη κατάσχεση. Ωστόσο, μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πλείστες φορές έχουμε διαπιστώσει ως πιστωτές ότι υπήρχε συνεννόηση του οφειλέτη με τον επισπεύδοντα προς βλάβη των αναγγελλομένων, με αποτέλεσμα να πληρώνεται ο επισπεύδων, να απομακρύνεται ο πλειστηριασμός και να μένουν απλήρωτοι οι αναγγελλόμενοι. Βέβαια, στη παρούσα οικονομική συγκυρία η λέξη πλειστηριασμός έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιο των πιστωτών αφού ισοδυναμεί μόνο με έξοδα.
Β) Εκδίκαση των ανακοπών με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων – κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η συγκεκριμένη αλλαγή είναι καθοριστικής σημασίας, αν και προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι η πλέον των άστοχων επιλογών.
Οι ανακοπές πλέον θα δικάζονται με διαδικασία express από τα ασφλ. μέτρα – με απόφαση express, χωρίς πρακτικά και γραμματέα και με τους προέδρους των πρωτοδικών που θα αναλάβουν τις εκδικάσεις να βρίσκονται σε παράκρουση λόγω τεράστιου φόρτου εργασίας.
Ποιος διασφαλίζει τα εχέγγυα ορθής δικαιοδοτικής κρίσης όταν εκ φύσεως τα ασφαλιστικά μέτρα ισοδυναμούν με την πιο γρήγορη ως κατεπείγουσα διαδικασία έκδοση απόφασης που στηρίζεται όχι σε βεβαιωμένα αλλά πιθανολογούμενα γεγονότα.
Ποιος θα διασφαλίζει ότι οι αποφάσεις αυτές θα μπορούν να προσβληθούν με ένδικα μέσα; Οι αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων ΔΕΝ υπόκεινται σε ένδικα μέσα.
Εκεί που θα γελάνε και οι πέτρες θα είναι στη διαδικασία των ασφαλιστικών των ειρηνοδικείων της χώρας. Πραγματικά θα λυπάμαι όσους θα προσφύγουν με ανακοπές στην εκεί διαδικασία. Εύχομαι να μη το ζήσει κανείς αυτό ως εμπειρία.
Γ) Η παρακατάθεση στις εμπορικές τράπεζες.κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Το καλύτερο μέτρο για την ενίσχυση της ρευστότητας των εμπορικών τραπεζών. Αν σκεφτεί κανείς ότι με το μπαραζ των ανακοπών από τους εμπλεκόμενους η διαδικασία καθυστερεί, τους πόρους αυτούς τους εκμεταλλεύεται μια εμπορική τράπεζα. Όχι πως απαραίτητα είναι κακό κάτι τέτοιο αλλά το ΤπΔ που το διαχειριζόταν είχε ως σκοπό την παρακατάθεση του ποσού αυτού. Ένας που θα μπορούσε να σκεφτεί πιο πονηρά θα έλεγε εφόσον εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των τραπεζών το εξής: Και γιατί να μην κάνω ενέργειες να καθυστερήσω την απόδοση του εκπλειστηριάσματος αφού το έχω στα ταμεία μου; Οι τράπεζες θα έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι με την έννοια, ότι κατά 99% είναι αναγγελθέντες δανειστές και ταυτόχρονα θεματοφύλακες των xρημάτων από τα οποία έχουν και αυτές μερίδιο.
Δ) Η συνεκδίκαση των ανακοπών.κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Νομίζω ότι αυτό έπρεπε να γίνει ούτως ή άλλως αφού εξοικονομείται χρόνος και χρήμα.
Ε) Επιδόσεις.κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Στο κομμάτι αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτός που καταθέτει την ανακοπή θα πρέπει να επιδώσει πλέον το δικόγραφο στον ίδιο τον οφειλέτη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ναι μεν είναι ορθό δικονομικά καθώς αποτελεί εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο και πρέπει να το λαμβάνει εις γνώση του ο άμεσα ενδιαφερόμενος, ωστόσο η επίδοση στο δικηγόρο που υπέγραφε την επιταγή εξυπηρετεί καλύτερα την οικονομία της δίκης και γενικότερα την οικονομία των μερών.
ΣΤ) Κατάσχεση κινητών – κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Εισάγεται προθεσμία 8 οχτώ μηνών + 5 σε περίπτωση αναβολής για τον πλειστηριασμό, αντί για 15 μέρες το πολύ τρίμηνο που ίσχυε.
Ζ) Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΦΠΑ – κώδικας πολιτικής δικονομίας III
Με το νόμο 4141/2013 το δημόσιο παίρνει πρώτο τον ΦΠΑ από το πλειστηρίασμα και μετά ικανοποιούνται οι υπόλοιποι πιστωτές με τους εργαζόμενους να προηγούνται. Στη συντριπτική πλειονότητα πλειστηριασμών επιτηδευματιών ή εταιριών ο ΦΠΑ είναι έως και 10 φορές πάνω από τα χρήματα των πλειστηριασμών. Άρα πρακτικά είναι αδύνατη η ικανοποίηση ακόμη και των εργαζομένων της επιχείρησης.
Δείτε εδώ την αντίθεση του δικηγορικού κόσμου για την επίσπευση στις αλλαγές.
