κατασχετήρια δημοσίου – Σάλος στους ιδικοκτήτες έχει προκαλέσει η μαζική αποστολή ενστάσεων του δημοσίου που διεκδικεί δικαιώματα σε ακίνητα μέσω κτηματολογίου
κατασχετήρια δημοσίου
κατασχετήρια δημοσίου – Σάλος στους ιδικοκτήτες έχει προκαλέσει η μαζική αποστολή ενστάσεων του δημοσίου που διεκδικεί δικαιώματα σε ακίνητα μέσω κτηματολογίου
Σάλος στους ιδιοκτήτες έχει προκαλέσει η μαζική αποστολή ενστάσεων του δημοσίου που διεκδικούν δικαιώματα σε ακίνητα μέσω κτηματολογίου.
Όπως θυμόμαστε οι περισσότεροι το έτος 2008 ήταν η χρονιά που έπρεπε όλοι να επισκεφτούμε τα γραφεία κτηματογράφησης και να υποβάλλουμε δηλώσεις δικαιωμάτων μας επί των ακινήτων μας προκειμένου να καταρτιστούν οι νέοι πίνακες κτηματολογίου με τα ακριβή στοιχεία και τις συντεταγμένες του κάθε ακινήτου.
Τα κτηματολογικά γραφεία θα ισχυροποιούνταν και θα αντικαθιστούσαν τα υποθηκοφυλακεία που θα είχαν απλά ρόλο παροχής απλών αντιγράφων των παλαιότερων τίτλων.
Ωστόσο, το ελληνικό δημόσιο προχώρησε σε ενέργειες που η ίδια η νομοθεσία ναι μεν είχε προβλέψει αλλά ερχόταν σε σύγκρουση με τις ίδιες της διατάξεις και προκάλεσε έτσι σάλο στους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Ειδικότερα, κατά τη φάση δηλώσεως των δικαιωμάτων τους οι πολίτες κατέθεσαν τα αντίστοιχα συμβόλαια και τίτλους αγοράς ακινήτων τους στα αρμόδια κτηματολογικά γραφεία. Έτσι, αποτυπώθηκαν τα δικαιώματα των πολιτών και ο τρόπος που απέκτησαν αυτά σε βάθος χρόνου.
Πολλά όμως από αυτά τα δικαιώματα είχαν αποκτηθεί κατά το 1920 και εντεύθεν με παραχωρητήρια του ελληνικού δημοσίου και συγκεκριμένα από το υπουργείο Γεωργίας και άλλα από αυτά ήταν πρώην δασικές εκτάσεις που αποχαρακτηρίστηκαν.
Ορισμένα από αυτά τα αγροτεμάχια τότε αποχαρακτηρίστηκαν από δασικά, ενώ δεν αποχαρακτηρίστηκαν από δημόσια με αποτέλεσμα το ελληνικό δημόσιο ναι μεν να τα παραχωρεί σε ιδιώτες και να επιτρέπει την περαιτέρω μεταβίβασή τους σε τρίτους από την άλλη τύποις και στα χαρτιά να διατηρεί το δημόσιο χαρακτήρα τους.
Έτσι παρατηρήθηκε το φαινόμενο κατά τις δηλώσεις στο κτηματολόγιο να δηλώνουν οι τωρινοί ιδιοκτήτες τα δικαιώματά τους επί των ακινήτων και να εμφανίζεται το ξεχασμένο ελληνικό δημόσιο να υποβάλλει και αυτό δικαιώματα κυριότητας στα ίδια ακίνητα λόγω του ότι στα δικά του χαρτιά φαίνονται ακόμη δημόσια τα ακίνητα αυτά.
Βέβαια κατά την έρευνα των τίτλων ουδόλως κανείς μπορούσε να αντιληφθεί τα δικαιώματα του δημοσίου που δεν προέκυπταν από πουθενά, ωστόσο το δημόσιο στα δικά του τα βιβλία τα είχε καταχωρημένα ως δημόσια.
Έτσι παρατηρήθηκε το παράλογο τα κτηματολογικά γραφεία να είναι υποχρεωμένα να εξετάσουν τα αντικρουόμενα δικαιώματα.
Ευτυχώς, όμως κατά τη κτηματογράφηση επικράτησε η λογική και έτσι αρχικά τα δικαιώματα του ελληνικού δημοσίου απορρίφθηκαν, δικαιώνοντας όλους τους ιδιώτες ιδιοκτήτες που όλα αυτά τα χρόνια αγόραζαν και πουλούσαν τα ακίνητα αυτά μετά από άδεια που τους έδιδε το ίδιο το ελληνικό δημόσιο που τους τα είχε ήδη παραχωρήσει προς ιδιοκτησία, χρήση και εκμετάλλευση.
Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο των ενστάσεων. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο αφού έχασε σε πρώτη φάση τα δικαιώματα που προέβαλε προς το κτηματολόγιο υπέβαλλε ενστάσεις – όπως προβλέπεται – προκειμένου αυτές να αξιολογήσεις το περιεχόμενο εκ νέου και να αποφασίσουν αμετάκλητα πλέον για το κτηματολόγιο το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Αμέσως μετά την απόφαση της επιτροπής γίνεται η ανάρτηση των πινάκων των εγγεγραμμένων δικαιωμάτων των πολιτών επί ακινήτων, η οποία και δεν αμφισβητείται παρά μόνο πλέον δικαστικώς.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Το πρόβλημα στη παρούσα φάση είναι ότι οι πολίτες πρέπει καθημερινά να ελέγχουν τις τοιχοκολλήσεις έξω από τα γραφεία κτηματογράφησης προκειμένου να δουν πότε εκδικάζεται η ένσταση του ελληνικού δημοσίου σε βάρος του εκάστοτε ακινήτου διαφορετικά κινδυνεύουν να ερημοδικαστούν με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ιδιοκτησία τους.
Η συντριπτική πλειονότητα των αποφάσεων των επιτροπών ΔΕΝ δικαιώνουν το Ελληνικό Δημόσιο. Ωστόσο, οι υπάλληλοι του ελληνικού δημοσίου είναι υποχρεωμένοι να καταθέτουν ενστάσεις διαφορετικά θα βρεθούν υπόλογοι με ποινικό δικαστήριο και απιστία επειδή δεν προάσπισαν τα συμφέροντα του δημοσίου.
Έτσι η μόνη λύση είναι η πολιτική λύση. Δηλαδή θα πρέπει να νομοθετήσει η πολιτεία υπερ των ιδιοκτητών και να δώσει την άδεια στους υπαλλήλους του να μην καταθέτουν ενστάσεις για ανύπαρκτα δικαιώματα.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! έως ότου γίνει αυτό όμως οι ιδιοκτήτες πρέπει να ελέγχουν πότε θα συγκληθεί η επιτροπή για την εκδίκαση της υπόθεσής τους προκειμένου να μην ερημοδικαστούν.
Εφόσον παρασταθούν και υποστηρίξουν οι πολίτες τα νόμιμα δικαιώματά τους επί των ακινήτων τους τότε είμαι πεπεισμένος ότι ΔΕΝ θα κινδυνέψουν τα σπίτια τους.
