Υπερχρεωμένα νοικοκυριά και εγγυητής: Άποψη: Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά στην καθημερινή πρακτική. Μήπως η όλη διαδικασία οδεύει προς φιάσκο;
υπερχρεωμένα νοικοκυριά και εγγυητής
σχετικά προγενέστερα άρθρα:
άρθρο αναφορικά με τις ενστάσεις-διαδικασία,αποφάσεις για τα υπερχρεωμένα
και εδώ
Καθημερινά δημοσιεύονται δικαστικές αποφάσεις από τα ειρηνοδικεία όλης της χώρας σχετικά με τη ρύθμιση των θεμάτων δανειοληπτών που έχουν προσφύγει στα δικαστήρια με το νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, αδυνατώντας να αποπληρώσουν τα χρηματικά ποσά που είχαν αναλάβει τα προηγούμενα χρόνια.
Οι δανειολήπτες στην καθημερινή πρακτική χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που είχαν ένα φυσιολογικό επίπεδο δανείων ανάλογα με το εισόδημά τους τα προηγούμενα χρόνια, οπότε σήμερα αδυνατούν λόγω της ανεργίας, της ύφεσης, της περικοπής των μισθών και των συντάξεων να αποπληρώσουν και σε αυτούς που είχαν αναλάβει δυσανάλογα σε σχέση με το εισόδημά τους ποσά ως δάνεια, προσδοκώντας άλλοι από αυτούς στην αποπληρωμή τους με έσοδα από επιχειρηματικές δραστηριότητες και άλλοι εκμεταλλευόμενοι λίγο ή πολύ το γεγονός ότι αυτά θα ήταν και αγύριστα.
Η πλειονότητα των δικαστικών αποφάσεων ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ είναι θετικές για τους δανειολήπτες αφού ρυθμίζουν τα χρέη τους σε φυσιολογικά επίπεδα μηνιαίων δόσεων ενώ προστατεύουν την πρώτη κατοικία σε όσους το ζητούν.
Το πρόβλημα δημιουργείται στην καθημερινή πρακτική σε αυτό που το ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ του υπουργείου δικαιοσύνης επιχειρεί να δώσει την λεγόμενη λύση. Το πρόβλημα λοιπόν είναι η ΔΗΘΕΝ επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης με τα πειράματα που κάνουν στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Σήμερα – για παράδειγμα – 19-1-2012 κατατέθηκε αίτηση για ρύθμιση στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης με δικάσιμο ….κρατηθείτε…… την 29-9-2014 ……
Ναι κυρίες και κύριοι το πολυνομοσχέδιο για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης οδηγεί τη δικαιοσύνη σε μεγαλύτερη καθυστέρηση.
Αρκεί να αντιληφθούμε ότι θα μεταφερθεί η ύλη πχ της εκουσίας από το πρωτοδικείο στο Ειρηνοδικείο, αρκεί να αντιληφθούμε ότι αυξήθηκε η αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου με βάση τα ποσά.
Δημιουργείται το εύλογο ερώτημα από τους υπερχρεωμένους ανθρώπους που προσπαθούν να βρούν στήριγμα στα δικαστήρια.
“Μέχρι τότε τι θα γίνει με τις καταβολές προς τις τράπεζες,; Τί θα γίνει με τη πρώτη κατοικία; Κινδυνεύω να χάσω το σπίτι μου σε πλειστηριασμό;…”
Η απάντηση είναι όχι εάν κατατεθεί και αίτηση αναστολής με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.
Τα ερωτήματα που δημιουργούνται όμως είναι:
1ον πότε θα πάρει δικάσιμο η αίτηση αναστολής;
2ον Με την εκ νέου κατάθεση δεν επιβαρύνουμε και τα πινάκια και τις δικασίμους πάλι του Ειρηνοδικείου;
3ον Το επιπλέον κόστος κατάθεσης κοινοποιήσεων, αμοιβής, ΦΠΑ άραγε το υπολογίζει κανείς;
4ον Με την ίδια διαδικασία είναι κανείς σίγουρος και μπορεί να εγγυηθεί με βεβαιότητα ότι η αίτηση αναστολής θα γίνει δεκτή για χρονικό διάστημα 2,5 ετών, μέχρι και την εκδίκαση της αίτησης για τα υπερχρεωμένα;
5ον Μπορεί κανείς να εγγυηθεί στον υπερχρεωμένο πολίτη ότι η τράπεζα δεν θα του τοκίζει το καταγγελθέν κεφάλαιο με 9% τόκο υπερημερίας εκτός από τον συμβατικό τόκο μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης μετά από 2,5 χρόνια?
Οι ασκήσεις επί χάρτου είναι καλές μόνο όταν δεν χρειάζεται να τις εφαρμόσει κανείς στην πράξη. Αυτή τη στιγμή υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στη λειτουργία των δικαστηρίων. Η κατάσταση είναι εκρηκτική. Οι άνθρωποι είναι δικαιολογημένα σε απόγνωση.
Μετά από όλα αυτά, ας υποθέσουμε ότι δικάζεται η υπόθεση και τέλος καλό όλα καλά για τον δανειολήπτη. Όλες οι υποθέσεις που δικάστηκαν στο ειρηνοδικείο σε ποσοστό κατ’ εμέ 80% θα μεταφερθούν με έφεση στο πρωτοδικείο.
Το πρόβλημα, όχι μόνο διατηρείται αλλά μεγεθύνεται και ανακυκλώνεται. Δεν δίνουμε λύση στο πρόβλημα με τα να μεταθέτουμε αρμοδιότητες από τον ένα δικαιοδοτικό βαθμό στον άλλο.
Κλείνοντας αυτό το άρθρο θα ήθελα να πω προς όλους τους δανειολήπτες να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί με τις απόπειρες εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών από τις τράπεζες.
Επίσης, να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί με τις επιλογές που κάνουν και τις γνώμες που μαζεύουν από πολλούς δικηγόρους και μη, αναφορικά με το τί πρέπει να κάνουν.
Το οικονομικό πρόβλημα είναι δεδομένο, γι’αυτό εάν δεν τίποτα στη τσέπη, καλό θα ήταν να απευθύνονται σε οργανωμένες ενώσεις καταναλωτών ή στο δικηγορικό σύλλογο της περιοχής τους για βοήθεια. Η τακτική του να παίρνουμε τηλέφωνα και να ρωτάμε απεγνωσμένα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.
