Αλλος ένας νόμος "Φιάσκο" για την παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων που τελέστηκαν μέχρι την 31-3-2016

Αλλος ένας νόμος “Φιάσκο” για την παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων που τελέστηκαν μέχρι την 31-3-2016

Παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεωνψηφίστηκε στη Βουλή και μάλιστα βάζοντας το μαχαίρι της αρχειοθέτησης βαθειά στις εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις. Ο νόμος 4411/2016 με την αστεία αιτιολογική έκθεση περί εκκαθάρισης ποινικών υποθέσεων ήσσονος σημασίας θα συμπαρασύρει και ποινικά αδικήματα που επισύρουν ποινή φυλάκισης έως 2 έτη που τελέστηκαν μέχρι την 31-3-2016, σε αντίθεση με τους παλαιότερους νόμους φιάσκο που απέσυραν εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις μέχρι1 έτος φυλάκιση.

Ας δούμε όμως λίγο πίσω από τις γραμμές και κυρίως πόσο αυτό επηρεάζει τον απλό κόσμο και αν τελικά φέρνει αποτέλεσμα μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση.

Είχαμε γράψει και στο παρελθόν για τους αντίστοιχους νόμους για την παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων που όχι μόνο δεν απέφεραν ο συγκεκριμένο αποτέλεσμα αλλά επιβάρυναν ακόμη περισσότερο με γραφειοκρατία τη διαδικασία που με τη νομοθέτησή τους υποτίθεται ότι έπρεπε να εξαλείψουν.

Δείτε εδώ τι γράψαμε για τους προηγούμενους νόμους.

Προγενέστερος νόμος για παραγραφή αδικημάτων τελεσθέντων μέχρι 31-12-2011

Προγενέστερος νόμος για παραγραφή αδικημάτων τελεσθέντων μέχρι 31-08-2013

Δείτε την άποψή μας στο capital.gr για το θέμα της παραγραφής εκκρεμών ποινικών υποθέσεων.

Αρχικά θα πρέπει να διακριβώσουμε ότι το δημόσιο θα χάσει έσοδα από την παραγραφή των εκκρεμών ποινικών υποθέσεων.

α) Όσες ποινικές αποφάσεις καταδικαστικές μέχρι 6 μήνες έχουν μετατραπεί σε χρηματικές ποινές προς 10 ευρώ ημερησίως ας πούμε και είναι χιλιάδες αυτές τότε το δημόσιο χάνει αμέσως έως 3.500 ευρώ ανά απόφαση.

β) Τι γίνεται με τις εκκρεμείς ψευδείς καταμηνύσεις; Για όσες υποθέσεις που εμπίπτουν στο νόμο για την παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων έχει ασκηθεί ψευδής καταμήνυση που δεν παραγράφεται, υπάρχει ο κίνδυνος να παραγραφεί το κυρίως αδίκημα και να καταδικαστεί ο καταγγέλλων για ψευδή καταμήνυση!!!

γ) Τι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα; Στα πολιτικά δικαστήρια (ειρηνοδικεία-πρωτοδικεία-εφετεία) πετύχαμε το ακατόρθωτο. Τα ειρηνοδικεία τελούν σε ιδιότυπο καθεστώς αρνησιδικίας, τα πρωτοδικεία στερούνται βασικής υλικοτεχνικής υποδομής με φαινόμενα προμήθειας χαρτιού από δικηγόρους προς τις γραμματείες να τείνει να γίνεται συνήθεια, ενώ τα εφετεία της χώρας αποτελούν πλέον μια μεγάλη πολυτέλεια ακόμη και για αυτόν που έχει χρήματα στην περίοδο της κρίσης.

Ποιος θα εξηγήσει στον απλό πολίτη που δέχθηκε μια απρόκλητη επίθεση ή δυσφημίστηκε και εξυβρίστηκε με χυδαίο τρόπο από κάποιον άλλο ότι η υπόθεσή του τίθεται στο αρχείο με όρους και σύμφωνα με νόμο του κράτους για δήθεν επιτάχυνση;

Ο συγκεκριμένος πολίτης, όμως, πλήρωσε 160 ευρώ παράβολο μήνυσης και πολιτικής αγωγής, απασχόλησε προανακριτές και εισαγγελέα, πλήρωσε παραστάσεις, εμφανίστηκε στο δικαστήριο για να ζητήσει προστασία και δικαιοσύνη έναντι όσων έχει υποστεί και ξαφνικά ακούει από την έδρα (που τελικά απασχολήθηκε – ΔΕΝ αποσυμφορήθηκε η υπόθεσή του από πριν) ότι η υπόθεσή σας τίθεται στο αρχείο λόγω παραγραφής με όρους.

Είναι άραγε ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ή ήσσονος σημασίας (εκτός εάν εξαιρεθούν από την παραγραφή)

το αδίκημα της απείθειας ή

της αντιποίησης επαγγέλματος και αρχής ή

ο ξυλοδαρμός και η απλή σωματική βλάβη του 308 ΠΚ, η παράνομη βία του 330 ΠΚ,

η αυτοδικία του 331 και η απειλή του 333,

η διατάραξη της οικιακής ειρήνης του 334 ΠΚ,

η εξύβριση του 361 και η δυσφήμιση του 362 ΠΚ, η παραβίαση του απορρήτου των επιστολών του άρθρου 370 ΠΚ,

και μια σειρά άλλα αδικήματα του ΠΚ που επισύρουν ποινές μέχρι 2 έτη;

Πως θα γίνεται πρακτικά η διαδικασία της αρχειοθέτησης

Για όσες υποθέσεις έχουν ήδη σταλεί κλήσεις και κλητήρια θεσπίσματα θα πρέπει να προσδιοριστούν στο ακροατήριο και επί της έδρας θα ανακοινώνεται η αρχειοθέτηση της υπόθεσης.

Δηλαδή καμία απολύτως αποσυμφόρηση. Διατήρηση της γραφειοκρατίας και αναμονή της δικασίμου για την αρχειοθέτηση, καμία ελάφρυνση των πινακίων, ενώ απασχολούνται άπαντες, γραμματείς, δικηγόροι, εισαγγελείς δικαστές, διάδικοι κατηγορούμενος κλπ.

Για όσες υποθέσεις δεν έχει σταλεί κλήση τότε θα τις αρχειοθετεί ο εισαγγελέας με διάταξή του.

Όπως αποδείχθηκε και από τις προηγούμενες απόπειρες παραγραφών με νόμο, το αποτέλεσμα κατέληξε σε φιάσκο, με τις υποθέσεις να παραγράφονται άσκοπα και χωρίς λόγο και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της αποσυμφόρησης να μην επιτυγχάνεται.

Άραγε ΔΕΝ έγινε ακόμη γνωστό στους φωστήρες του Υπουργείο Δικαιοσύνης ποιό είναι το συστατικό πρόβλημα της συμφόρησης;

Όλοι οι προηγούμενοι νόμοι περί αποσυμφόρησης γιατί οδήγησαν εκ νέου σε συμφόρηση μέσα σε 1 ή 2 χρόνια από την προηγούμενη δημοσίευσή τους. Η αύξηση των παραβόλων των μηνύσεων ήταν ένας αποτρεπτικός παράγων κατάθεσης μήνυσης.

Μήπως τελικά φταίει η απουσία υλικοτεχνικής υποδομής, ψηφιοποίησης, ηλεκτρονικής κατάθεσης, ελλιπούς στελέχωσης γραμματειών, μικρός αριθμός δικαστών και 2002 άλλα προβλήματα υποδομών. μήπως πρέπει να στρέψουμε κάποια στιγμή το βλέμμα μας στα ουσιαστικά προβλήματα της δικαιοσύνης και όχι στις υποθέσεις;

Πάντως και αυτός ο νόμος είναι καταδικασμένος να αποτύχει και σε 1 ή 2 χρόνια θα είμαστε πάλι εδώ να ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια και την αποτυχία των νόμων περί αποσυμφόρησης που μόνο αποσυμφόρηση δεν έχουν καταφέρει να πετύχουν.

Το κείμενο του νόμου

εξαλείφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των ακόλουθων αξιόποινων πράξεων που έχουν τελεσθεί μέχρι και την 31.03.2016: α) των πταισμάτων και β) των πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι δύο έτη η χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές.

Επίσης στο άρθρο 9 του νομοσχεδίου προβλέπεται ότι ποινές διάρκειας μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις , οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον οι αποφάσεις δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι ποινές αυτές δεν έχουν εκτιθεί με οποιοδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δε θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών.

 

Αιτιολογική έκθεση

Με το Άρθρο Όγδοο του νόμου εισάγεται ειδικός λόγος εξάλειψης του αξιοποίνου και παύσης της ποινικής δίωξης για αξιόποινες πράξεις σχετικά χαμηλής απαξίας, δηλαδή πταίσματα και πλημμελήματα κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης  μέχρι δύο έτη ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές,  που συνδέεται με την παρέλευση από την τέλεσή τους ορισμένου χρονικού διαστήματος, καθώς και  με τον όρο μη τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων (Άρθρο Όγδοο παράγραφοι  1 και 2).  

Άλλωστε,  η βασική ρύθμιση συμπληρώνεται από την πρόβλεψη εξαιρέσεων που αφορούν εγκλήματα που φέρονται να στρέφονται έναντι σημαντικών συμφερόντων του Δημοσίου (δημόσια περιουσία, υπηρεσία, κλπ) ή έναντι ευάλωτων φορέων ιδιαίτερα προστατευόμενων αγαθών (λ.χ. ανήλικοι, μισθωτοί εργαζόμενοι, θύματα ρατσιστικών εγκλημάτων κλπ.). Διατηρείται, άλλωστε, ως επαρκής αντεγκληματικός όρος πρόληψης νέων εγκλημάτων η απειλή (παρ. 2)  ότι αν ο υπαίτιος αυτών υποπέσει μέσα σε διάστημα δύο ετών σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη για την οποία καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών θα συνεχιστεί κατ’  αυτού και η παυθείσα ποινική δίωξη χωρίς να  μπορεί να υπολογιστεί υπέρ του, οδηγώντας σε παραγραφή του αξιοποίνου,  ο χρόνος  μεταξύ της παύσης της δίωξης και της αμετάκλητης καταδίκης για τη νέα πράξη.  Η ρύθμιση κρίνεται αναγκαία ως τρόπος διαχείρισης του σχετικού αριθμού υποθέσεων που εισάγονται στα ποινικά ακροατήρια και συνιστά βελτίωση ανάλογων διατάξεων που έχουν εισαχθεί στο πρόσφατο παρελθόν (βλ.  άρθρο 4  του ν. 4043/2012,  άρθρο  8 παρ . 3  του ν . 4198/2013).

Τέλος,  προβλέπεται ειδικά η διατήρηση των συναφών  με τις πράξεις αυτές αστικών αξιώσεων και των διοικητικών κυρώσεων.

Άρθρο Ένατο (Παραγραφή και  μη εκτέλεση ποινών υπό όρο)

Με το Άρθρο Ένατο εισάγεται ρύθμιση παραγραφής ποινών μέχρι έξι  μηνών Που έχουν επιβληθεί  με αποφάσεις,  που εκδόθηκαν  μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, εφόσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι ποινές αυτές δεν έχουν εκτιθεί  με οποιονδήποτε τρόπο  ( βλ .  ανάλογες ρυθμίσεις νόμων  4043/2012 και  4198/2013).

Η ρύθμιση αφορά χαμηλού ύψους ποινές που δεν έχουν εκτιθεί έως την έκδοσή του ή δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες επιδιώκοντας την απαλλαγή των διωκτικών αρχών από το έργο της εκτέλεσης ποινών χαμηλής απαξίας και την επικέντρωσή τους στις περιπτώσεις της βαρύτερης εγκληματικότητας.

Άλλωστε ,  οι ευνοϊκές για τον καταδικασθέντα συνέπειες του νόμου επέρχονται υπό τον όρο ότι δεν θα τελέσει σε διάστημα δύο ετών νέα από δόλο αξιόποινη πράξη για την οποία θα καταδικαστεί αμετάκλητα  οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ,  καθώς αν πραγματοποιηθεί το τελευταίο,  τότε η νέα ποινή θα εκτιθεί αθροιστικά με  την προηγούμενη. Σε κάθε περίπτωση, στην παράγραφο 3 της διάταξης καθιερώνεται πρόβλεψη εξαίρεσης για τις ποινές που επιβλήθηκαν σχετικά με εγκλήματα που στρέφονταν κατά της υπηρεσίας,  της δημόσιας περιουσίας κ.α.

 

παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων

παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων,παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων, παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων, παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων, παραγραφή εκκρεμών ποινικών υποθέσεων

Αν σας φάνηκε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε:
Facebook Twitter Email

Related Posts

Leave A Reply