κατάσχεση λογαριασμών και θυρίδων τραπεζας από το ΣΔΟΕ : Αντισυνταγματική σύμφωνα με απόφαση βόμβα από το ΣτΕ.
κατάσχεση λογαριασμών και θυρίδων τραπεζας από το ΣΔΟΕ : Αντισυνταγματική σύμφωνα με απόφαση βόμβα από το ΣτΕ.
κατάσχεση λογαριασμών και θυρίδων
Αντισυνταγματική κρίθηκε η κατάσχεση λογαριασμών και θυρίδων και κατά συνέπεια η δεύσμευση των τραπεζικών λογαριασμών και των θυρίδων που διενεργήθηκαν από το προϊστάμενο του ΣΔΟΕ, λόγω σοβαρών ενδείξεων τέλεσης φοροδιαφυγής μεγάλης κλίμακας, ως προληπτικό μέτρο σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο άρθρο 30, παρ. 5 του Ν. 3296/2004.
Η υπόθεση αυτή κρίθηκε μάλιστα στην Ολομέλεια του ΣτΕ, γεγονός που επικυρώνει την τελική κρίση του δικαστηρίου περί αντισυνταγματικότητας της συγκεκριμένης διαδικασίας. Η υπόθεση είχε κριθεί με το ίδιο σκεπτικό από το Δ τμήμα του ΣτΕ όπου παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στο ΣτΕ.
Σύμφωνα με το σκεπτικό εκείνο που δεν είναι συνταγματικά ανεκτό είναι η αόριστη αναφορά του νόμου στην έκταση και στη διάρκεια της δέσμευσης των λογαριασμών και θυρίδων και δεν εξασφαλίζει εγγυήσεις αναφορικά με τη διαδικασία επιβολής και άρσης των δεσμεύσεων αυτών.
Με αυτό τον τρόπο όμως όλες οι διενεργηθείσες δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών και θυρίδων από τον προϊστάμενο του ΣΔΟΕ αυτή τη στιγμή πάσχουν και σύμφωνα με τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση πρέπει να ανακληθούν ως αντισυνταγματικές και να ελευθερωθούν οι λογαριασμοί και οι θυρίδες. Αντιλαμβάνεστε το κόστος που θα υποστεί το δημόσιο από άρσης δεσμεύσεων λογαριασμών και θυρίδων μεγαλοφειλετών ή υπόπτων τελέσεως λαθρεμπορίας.
Με βάση τη συγκεκριμένη απόφαση δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν μαζικές προσφυγές με αίτημα την αποδέσμευση των λογαριασμών, αφού σύμφωνα με το σκεπτικό της η στάθμιση του δημοσίου συμφέροντος οδηγεί σε μη συνταγματικά ανεκτά όρια υπερ των καταθετών, αφού η συγκεκριμένη παρέμβαση είναι δυσανάλογα σκληρή σε σχέση με τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος.
Σύμφωνα με το νόμο «δεσμεύσεις, σε ειδικές περιπτώσεις διασφάλισης συμφερόντων του Δημοσίου ή περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και λαθρεμπορίου, τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων, γίνονται με έγγραφο του προϊσταμένου της αρμόδιας Περιφερειακής Διεύθυνσης της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων, ενημερώνοντας για την ενέργεια αυτή, εντός 24 ωρών, τον αρμόδιο εισαγγελέα».
Η απόφαση του ΣτΕ αναφέρει χαρακτηριστικά με βάση όσα έχουν δοθεί στη δημοσιότητα «η δέσμευση αποσκοπεί μεν στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για να διατηρούνται τα περιουσιακά στοιχεία του ελεγχομένου και να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του Δημοσίου, όμως αυτό δεν επαρκεί για να καταστήσει συνταγματικά ανεκτή μια τόσο σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά του ελεγχομένου».
Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ελληνικό δημόσιο βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση καθώς είναι αμφίβολο εάν μπορεί να λυθεί το ζήτημα για τις υπάρχουσες περιπτώσεις δεσμεύσεων με νεότερη νομοθετική παρέμβαση, καθώς η διαδοχή στη δέσμευση με νεότερο νόμο θα μπλοκαριστεί για όσους από τους εμπλεκομένους θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη για άρση των δεσμεύσεων αυτών και λάβουν προσωρινή διαταγή.
Με άλλα λόγια εάν ένας στον οποίο επιβλήθηκε κατάσχεση λογαριασμών και θυρίδων του προσφύγει στη δικαιοσύνη και λάβει προσωρινή διαταγή άρσης των περιορισμών που του επιβλήθηκαν, οι λογαριασμοί του θα αρθούν υποχρεωτικά ανεξάρτητα από τη νομοθετική πρωτοβουλία που θα πάρει το δημόσιο. Μετά μέχρι να κριθεί το ζήτημα επί της ουσίας στα δικαστήρια, δεν θα είναι δυνατή η δέσμευση τους εκ νέου, με ότι αυτό συνεπάγεται για το περιεχόμενο των λογαριασμών αυτών.
