η παγίδα της αυτοδίκαιης απόλυσης στο δημόσιο με 35ετία-60έτη. Τι πρέπει να κάνετε για να παραμείνετε στην εργασία χωρίς να σας διώξουν με μεγάλες περικοπές στη σύνταξη.
η παγίδα της αυτοδίκαιης απόλυσης
η παγίδα της αυτοδίκαιης απόλυσης στο δημόσιο με 35ετία-60έτη. Τι πρέπει να κάνετε για να παραμείνετε στην εργασία χωρίς να σας διώξουν με μεγάλες περικοπές στη σύνταξη.
Όπως είναι γνωστό με το τρίτο μνημόνιο που ψηφίστηκε στις 14 Αυγούστου 2015 επήλθαν ουσιώδεις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό καθεστώς με αύξηση του ορίου ηλικίας για πολλές περιπτώσεις ασφαλισμένων αλλά και καθιέρωση ενιαίων κανόνων εξόδου από την αγορά εργασίας σε ηλικία 62 και 67 ετών αντίστοιχα.
Ωστόσο, μια διάταξη παρελθόντος συνταξιοδοτικού νόμου παρέμεινε ως είχε χωρίς να γνωρίζουμε για ποιο λόγο ο νομοθέτης δεν θέλησε να την αντικαταστήσει, αφήνοντας ένα παράθυρο ανοιχτό για τους; δημοσίους υπαλλήλους που συμπληρώνουν 60 έτη ηλικιακά και 35 έτη ασφάλισης στο δημόσιο.
Είναι το περιβόητο άρθρο 155 του νόμου 3528/2007 γνωστού ως και υπαλληλικού κώδικα, σύμφωνα με το οποίο όταν συντρέχουν οι ανωτέρω προϋποθέσεις γνωστοποιείται στον ασφαλισμένο έγγραφο αυτοδίκαιης απόλυσης του από το Δημόσιο και υποχρεωτικής συνταξιοδότησή του, κατά παρέκκλιση του γενικού και ενιαίο κανόνα για σύνταξη στα 62 έτη με 40 χρόνια υπηρεσίας ή στα 67 έτη με τουλάχιστον 15 έτη ασφάλισης.
Έτσι έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο από τη περασμένη χρονιά και ιδίως μετά την 14-8-2015 δημόσιοι υπάλληλοι στην ηλικία των 60 ετών να απολύονται αυτοδίκαια με 35 έτη ασφάλισης χωρίς άλλες προϋποθέσεις και εξαγορές, με την προϋπόθεση όμως ότι θα βγουν στην σύνταξη με το νέο καθεστώς υπολογισμού της σύνταξης.
Με αυτό το τρόπο απολύει μεν αυτοδίκαια και κατά παρέκκλιση σε μικρότερη ηλικία από το γενικό κανόνα το δημόσιο τους υπαλλήλους του, ωστόσο τους χορηγεί σύνταξη με όλες τις μειώσεις και περικοπές που ισχύουν μετά την 14-8-2015 και όσες θα έρθουν με το επικείμενο ασφαλιστικό, χωρίς να συνυπολογίζεται το προγενέστερο καθεστώς των λεγόμενων παλαιών ασφαλισμένων για αυτούς τους ανθρώπους.
Με αυτό το τρόπο οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι και κυρίως υπάλληλοι με θέσεις ευθύνης στο δημόσιο και ιδίως στο Υπουργείο Οικονομικών που 35 χρόνια στο δημόσιο λόγω αρχαιότητας καταλάμβαναν θέσεις ευθύνης και άρα επιπλέον επιδόματα, απολύονται με το κίνδυνο να χάσουν ακόμη και το 50% των εισοδημάτων τους με βάση τους νέους κανόνες υπολογισμού της σύνταξης.
Ο μόνος τρόπος που προβλεπόταν από τον ίδιο το νόμο προκειμένου να μην υπάρξει αυτοδίκαιη απόλυση είναι η κατάθεση αίτησης προς το ΓΛΚ τουλάχιστον 6 μήνες πριν την συμπλήρωση των παραπάνω ορίων που προβλέπονται για την αυτοδίκαιη απόλυση, να καταθέσουν αίτηση που να ζητούν την παραμονή τους στην υπηρεσία. Η αίτηση αυτή αξιολογείται και δύναται ο υπάλληλος να παραμείνει έως και 3 έτη περισσότερα. Ωστόσο, η πρόβλεψη αυτή καταργήθηκε ήδη από το 2011 και έτσι πλέον οι δημόσιοι υπάλληλοι αυτής της κατηγορίας δεν μπορούν να παραμείνουν στην υπηρεσία μετά την αυτοδίκαιη απόλυσή τους.
Πλέον ο μόνος δρόμος είναι η δικαιοσύνη και η διεκδίκηση των όποιων συνταγματικών σας δικαιωμάτων.
Μόνη εξαίρεση είναι η Ιατροί του ΕΣΥ που μπορούν να παραμείνουν στην υπηρεσία τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με το άρθρο 155 του ως άνω νόμου
Απόλυση λόγω ορίου ηλικίας και τριακονταπενταετίας
Ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του
65ου έτους της ηλικίας του
Κατ` εξαίρεση ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη
συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας του και τριάντα πέντε (35) ετών
πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας.
Το παραπάνω δεν ισχύει για τους γιατρούς του ΕΣΥ, των οποίων η παραμονή στην υπηρεσία παρατείνεται μέχρι το 65ο έτος της ηλικίας τους
Αν ο υπάλληλος, κατά τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του δεν έχει
συμπληρώσει τριάντα πέντε (35) ετών πραγματική και συντάξιμη δημόσια
υπηρεσία, παρατείνεται η παραμονή του στην υπηρεσία έως τη συμπλήρωση της
υπηρεσίας αυτής και πάντως όχι πέραν του 67ου έτους της ηλικίας του.
ΜΑΘΕΤΕ ΕΑΝ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ