Εισπρακτική Εταιρία: Αποζημίωση για προσβλητικές πρακτικές Μον.Πρωτ.Αθηνών (κατ’έφεση)
Εισπρακτική εταιρία: Καταδίκη σε αποζημίωση για εισπρακτική εταιρία για διαρκείς οχλήσεις προς τον οφειλέτη, προς τον οποίον απευθύνονταν με τρόπο πιεστικό, προσβλητικό και υποτιμητικό, αντιμετωπίζοντας αυτόν, τόσο προσωπικά όσο και έναντι του οικογενειακού και επαγγελματικού του περιβάλλοντος, ως πρόσωπο αφερέγγυο και ανειλικρινές, με αποτέλεσμα να του δημιουργήσουν εύλογη αναστάτωση και αισθήματα θυμού, λαμβανομένου υπόψη ιδίως του γεγονότος, ότι βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία αμφισβητήσεως εκ μέρους του της οφειλής έναντι της τράπεζας.
Ο οφειλέτης είχε εκδώσει μια κάρτα η οποία εκλάπη και δηλώθηκε η απώλειά της εμπρόθεσμα στην τράπεζα, ωστόσο η κάρτα χρεώθηκε και ενοχλούσε η εισπρακτική εταιρία τον κάτοχό της επίμονα, πιεστικά και προσβλητικά 8 φορές μέσα σε διάστημα 18 ημερών. Στο μεσοδιάστημα ο οφειλέτης είχε αμφισβητήσει τα ποσά και τις χρεώσεις.
Σύμφωνα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που δίκαζε κατ’έφεση την υπόθεση απεδείχθησαν τα εξής:
Ακολούθως, ο εφεσίβλητος ήλθε σε επαφή με τα αρμόδια τμήματα της πρώτης εκκαλούσας τράπεζας και δη το τμήμα καρτών, προκειμένου να ενημερωθεί για την κίνηση της κάρτας και το είδος των επικαλούμενων συναλλαγών, και υπέβαλε στις εκκαλούσα, επικαλούμενος ότι κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν είχε χρησιμοποιήσει την επίδικη κάρτα. Κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα, υπάλληλοι της δεύτερης εκκαλούσας εισπρακτική εταιρίας που ενεργούσε για λογαριασμό της πρώτης εκκαλούσας τράπεζας, όπως προεκτέθηκε, ήλθαν σε επανειλημμένη τηλεφωνική επικοινωνία στο προσωπικό του τηλέφωνο και δη κατά τις 6, 11, 13 και 18 Μαΐου του έτους 2010, κατά τη διάρκεια της οποίας με τρόπο επίμονο και πιεστικό επιθυμούσαν να λάβουν γνώση περί της πορείας της ανωτέρω αμφισβητήσεως, και του ζητούσαν επιτακτικά να τους αναφέρει τα προσωπικά του στοιχεία, όπως τον αριθμό του δελτίου ταυτότητάς του και του αριθμού φορολογικού του μητρώου, κάτι το οποίο ο εφεσίβλητος αρνήθηκε να πράξει. Περαιτέρω, προστηθέντες υπάλληλοι της δεύτερης εκκαλούσας καλούσαν επανειλημμένα στο τηλέφωνο του δικηγορικού του γραφείου, έχοντας μάλιστα έλθει σε επικοινωνία και με τον πατέρα του εφεσιβλήτου, στον οποίον συνέστησαν να τον προτρέψει να εξοφλήσει την σε βάρος του προβαλλόμενη απαίτηση της πρώτης εκκαλούσας.
Με την απόρριψη της έφεσης επικυρώθηκε η πρωτόδικη απόφαση που είχε επιδικάσει στον οφειλέτη αποζημίωση ποσού 3.000 ευρώ για την προσβολή της προσωπικότητάς του για την παράνομη και αθέμιτη πρακτική της εισπρακτικής εταιρίας.
