διοικητικές προσφυγές: Καταργείται η άμεση προσφυγή στη δικαιοσύνη – Η Γενική Γραμματεία Εσόδων υποκαθιστά τα Διοικητικά δικαστήρια της χώρας – Επιβολή ενδικοφανούς προσφυγής για φορολογικές υποθέσεις – Νομικός και Ουσιαστικός έλεγχος της υπόθεσης και δικαιοδοτική κρίση από επιτροπή του Υπουργείου σε διοικητικές προσφυγές – Υποχρεωτική καταβολή του 50% της οφειλής από το φορολογούμενο χωρίς αναστολή της εκτελεστότητας της πράξης!!!
διοικητικές προσφυγές
διοικητικές προσφυγές: από επιτροπή θα εξετάζονται οι υποθέσεις τον φορολογουμένων για φοροδιαφγή αντί για τα διοικητικά δικαστήρια.
Πρωτοφανή περιορισμό της ελευθερίας του κάθε πολίτη να προσφύγει στη δικαιοσύνη (κόντρα σε κάθε Συνταγματική επιταγή) έβαλε απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών σε συνέχεια ψηφισθέντος νόμου (4152/2013) για το ζήτημα των προστίμων της εφορίας για φοροδιαφυγή.
Αδιαμαρτύρητα και από 1-8-2013 η δικαιοδοτική κρίση ενός δικαστηρίου αντικαθίσταται από μια επιτροπή του υπουργείου οικονομικών η οποία ονομάζεται “Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης”
Ο νόμος και η συγκεκριμένη απόφαση υποχρεώνουν τα διοικητικά δικαστήρια της χώρας να απορρίπτουν όλες τις προσφυγές εναντίον της εφορίας ως απαράδεκτες εάν πρώτα το ζήτημα δεν έχει εξεταστεί “νομικά και ουσιαστικά” από την επιτροπή του υπουργείου.
Η άσκηση οποιασδήποτε άλλης διοικητικής προσφυγής κατά των υποκειμένων στην ενδικοφανή προσφυγή πράξεων των φορολογικών αρχών, είναι απαράδεκτη.
Η ενδικοφανής αυτή προσφυγή όπως ονομάζεται θα κατατίθεται στην εφορία, η οποία είναι υποχρεωμένη να την προσκομίζει το ταχύτερο δυνατό στην επιτροπή η οποία πρέπει να εκδίδει απόφαση εντός 60 ημερών. Θα πρέπει να ανακοινώσουν όμως σε ποια χώρα εφαρμόζεται αυτό το σύστημα γιατί στην Ελλάδα οι παραπάνω προθεσμίες ακούγονται σαν όνειρο θερινής νυχτός, δεδομένου ότι οι εφορίες δεν έχουν προσωπικό και ο φόρτος εργασίας είναι τεράστιος με τις εκκαθαρίσεις δηλώσεων.
Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης ή ο υποδιευθυντής Επανεξέτασης, εφόσον ο τελευταίος εξουσιοδοτείται σχετικώς, εκδίδει και κοινοποιεί αιτιολογημένη απόφαση μετά από εισήγηση του ορισθέντος ή των ορισθέντων υπαλλήλων, εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από την ημερομηνία υποβολής της ενδικοφανούς προσφυγής. Ειδικά, στην περίπτωση των ενδικοφανών προσφυγών που υποβάλλονται στην αρμόδια φορολογική αρχή μέχρι τις 28.2.2014, η προθεσμία έκδοσης και κοινοποίησης στον υπόχρεο της απόφασης, επεκτείνεται σε εκατόν είκοσι (120) ημέρες.
Βέβαια θα δίδεται η δυνατότητα στον φορολογούμενο να θεωρεί ότι η ενδικοφανής προσφυγή του έχει απορριφθεί εάν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία για την έκδωση απόφασης από την επιτροπή. Με μεγάλη βεβαιότητα θεωρούμε ότι σε μόνιμη βάση η επιτροπή δεν θα εκδίδει αποφάσεις εντός της ταχθείσας προθεσμίας από το νόμο.
Εάν εντός της κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενης προθεσμίας, δεν εκδοθεί ή δεν έχει κοινοποιηθεί η απόφαση στον υπόχρεο, τότε θεωρείται ότι η ενδικοφανής προσφυγή έχει απορριφθεί από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης και ο υπόχρεος έχει λάβει γνώση αυτής της απόρριψης κατά την εκπνοή της ανωτέρω προθεσμίας.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! κανείς δεν αναφέρει το παράθυρο που ανοίγει ο νόμος σε βάρος των φορολογουμένων!!!
Το πρώτο διάστημα εφαρμογής του νόμου, η επιτροπή θα έχει το δικαίωμα να απαντά σε 120 ημέρες. Δηλαδή ο φορολογούμενος θα καταθέτει της ενδικοφανή προσφυγή και θα περιμενει από την επιτροπή να κάνει έλεγχο νομικό και ουσίας της υπόθεσης. Ας υποθέσουμε ότι σε 120 ημέρες δεν θα εκδοθεί απόφαση οπότε θεωρείται από το νόμο ότι ήταν απορριπτική. Τότε λέει ο νόμος δίδεται η δυνατότητα στο φορολογούμενο να προσφύγει στη δικαιοσύνη.
Το εύλογο ερώτημα όμως που δημιουργείται; Τι μέτρα θα έχει επιβάλλει η εφορία για την είσπραξη του ποσού μέσα σε αυτή τη προθεσμία την οποία η ίδια έχει αφήσει να παρέλθει άπρακτη; Μέτρα αναγκαστικής είσπραξης όπως δέσμευση λογαριασμών, μισθών, καταθέσεων, κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και κάθε άλλο μέτρο που είναι εφικτό.
Πως θα γνωρίζει η εφορία τα περιουσιακά στοιχεία των φορολογουμένων;
Με την κατάθεση της αίτησης ο φορολογούμενος είναι υποχρεωμένος να καταθέσει υπεύθυνη δήλωση πουνα καταγράφει τα παγκόσμια εισοδήματά του από κάθε πηγή.!!! Έτσι, η εφορία θα γνωρίζει πλήρως τα περιουσιακά στοιχεία που θα κατάσχει όσο χρονικό διάστημα ο φορολογούμενος περιμένει την απόφαση και έχοντας ήδη πληρώσει το 50% της οφειλής που αμφισβητεί προς την εφορία.
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έρχεται από τον ίδιο το νόμο που λέει το εξής: Ο φορολογούμενος έχει τη δυνατότητα να αναστείλει την αναγκαστική είσπραξη καταβάλλοντας το 50% της οφειλής του πριν τη συζήτηση της υπόθεσης στην επιτροπή. Αυτό είναι η εύκολη απάντηση.
Η παγίδα εντοπίζεται στο εξής: η Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης δύναται να αναστείλει την πληρωμή του εν λόγω ποσοστού, στην περίπτωση κατά την οποία κρίνεται ότι αυτό θα είχε ως συνέπεια την ανεπανόρθωτη βλάβη για τον υπόχρεο.
Η επιτροπή ΔΥΝΑΤΑΙ να αναστείλει τη πληρωμή του ποσού, δηλαδή μπορεί και να μην την αναστείλει. Εάν αυτό δεν είναι παράθυρο συναλλαγής κάτω από το τραπέζι με την επιτροπή το τί είναι;
Και ποιος υπάλληλος της επιτροπής θα διατάξει την αναστολή του ποσού χωρίς να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για απιστία, ιδίως σε μεγάλα ποσά και για επιφανείς επιχειρηματίες;
Ποιος υπάλληλλος της επιτροπής θα αντιμετωπίσει με τον ίδιο τρόπο τον απλό επιχειρηματία από τα μεγάλα ονόματα που κυνηγάει το υπουργείο οικονομικών.
Πως διασφαλίζεται η ορθή δικαιοδοτική και αμερόληπτη κρίση μιας επιτροπής όταν επαναφέρουμε τη συναλλαγή του φορολογούμενου με τον υπάλληλο μιας επιτροπής;
Και όλα αυτά έχοντας καταβάλει ο φορολογούμενος το μισό της οφειλής που ο ίδιος αμφισβητεί.
Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης δύναται να αναθέτει την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής σε υπάλληλο ή και υπαλλήλους των Τμημάτων Επανεξέτασης ή του Τμήματος Νομικής Υποστήριξης- Επανεξέτασης ή από κοινού κατά περίπτωση. Αν ο υπόχρεος μαζί με την ενδικοφανή προσφυγή υποβάλλει και αίτημα αναστολής της καταβολής του πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης, το αίτημα αυτό ανατίθεται στον ίδιο υπάλληλο με την ίδια ως άνω εντολή.
Αυτά είναι τα ερωτήματα τα οποία απαντάει η προσφυγή στη δικαιοσύνη και η ασφάλεια που αυτή προσφέρει στα παραπάνω εύλογα ερωτήματα. Μπορεί οι υποθέσεις να αργούν αλλά αυτό δε σημαίνει ότι καταργώντας τα δικαστήρια θα επέλθει η λύση στο πρόβλημα.
Στο κάτω κάτω για ποιο λογο αργούν τα δικαστήρια; Μήπως μερικές δεκάδες δικαστές έχουν να εκδώσουν αποφάσεις για εκκατομύρια προσφυγές; Μήπως δεν υπάρχει η υποδομή για να λειτουργούν ομαλά τα δικαστήρια; Μήπως πρέπει να αντιμετωπιστούν καθημερινά πρακτικά προβλήματα στη λειτουργία των δικαστηρίων;
Η απάντηση είναι καταργούμε τα δικαστήρια και δικάζουμε μόνοι μας τις υποθέσεις.
Με την αίτηση αναστολής συνυποβάλλονται στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης και τα αποδεικτικά στοιχεία, με τα οποία τεκμηριώνονται οι ισχυρισμοί του αιτούντος και απαραιτήτως υπεύθυνη δήλωση όπου ο αιτών δηλώνει: α) τα παγκόσμια έσοδα ή εισοδήματά του από κάθε πηγή κατά το προηγούμενο και κατά το τρέχον οικονομικό έτος και β) την περιουσιακή του κατάσταση στην Ελλάδα και οπουδήποτε στην αλλοδαπή κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης αναστολής.
Η περιουσιακή κατάσταση περιλαμβάνει ιδίως τα εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα σε ακίνητα, τις καταθέσεις οποιουδήποτε είδους και τα συναφή τραπεζικά προϊόντα, τις επενδύσεις σε κινητές αξίες, τα μηχανοκίνητα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, τα δάνεια και τις δωρεές, τις μετοχές, τα μερίδια, τα δικαιώματα ψήφου ή συμμετοχής σε κεφάλαιο σε οποιασδήποτε μορφής νομική οντότητα, όπως ορίζεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 51Α του Κ.Φ.Ε. (ν.2238/1994) και τα εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα σε κινητά αξίας άνω των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ.
Η ενδικοφανής προσφυγή ασκείται κατά πράξεων των φορολογικών αρχών, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών που αρχίζει από την κοινοποίηση της πράξεως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Η πρακτική εφαρμογή θα καταδείξει τα πολλά προβλήματα που δημιουργούνται όταν παρακάμπτεται η δικαιοσύνη σε τόσο σοβαρά ζητήματα.
