διαμεσολάβηση στην ελλάδα

διαμεσολάβηση στην ελλάδα

Ο νόμος 3898/12.12.2010 θεσπίζει την Διαμεσολάβηση σε εμπορικές και αστικές υποθέσεις και ενσωματώνει την Οδηγία  2008/52/ΕΚ της ΕΕ περί Διαμεσολάβησης

Τι είναι η διαμεσολάβηση;

Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο η διαμεσολάβηση είναι η διαδικασία με την οποία δύο ή περισσότερα μέρη μιας διαφοράς αποφασίζουν εκουσίως και από κοινού να επιλύσουν με εξωδικαστική συμφωνία τη μεταξύ τους διαφορά αυτή με τη βοήθεια διαπιστευμένου διαμεσολαβητή.

Πως γίνεται η προσφυγή σε αυτή τη διαδικασία;

α) εκούσια και με πρωτοβουλία των μερών σε έγγραφη συμφωνία.

β) με πρόταση του δικαστηρίου και εκούσια αποδοχή των μερών της προτάσεω αυτής. Σε αυτή τη περίπτωση η αποδοχή της πρότασης οδηεί την υπόθεση σε υποχρεωτική αναβολή της υπόθεσης πέραν του τριμήνου.

γ) με διαταγή δικαστηρίου άλλου κράτου – μέλους.

δ) εκ του νόμου (αναμένεται η ψήφιση νομοσχεδίου με την υποχρεωτική υπαγωγή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών στη διαμεσολάβηση.)

Ποιες διαφορές  υπάγονται στη διαμεσολάβηση.

Στη διαμεσολάβηση υπάγονται όλες οι ιδιωτικές διαφορές στις οποίες ταμέρη έχουν την εξουσία διαθέσεως του αντικείμενου της διαφοράς, δηλαδή μπορούν να  συνάψουν συμβιβασμό σε αυτό. Ενδεικτικά σε περιπτώσεις (αστικές, εμπορικές, οικογενειακές, εργατικές, επιχειρηματικές, ασφαλιστικές πολεοδομικές, καταναλωτικές, γειτονικές, πνευματικής διοκτησίας, κλπ ).

 Ποιος ο ρόλος του διαμεσολαβητή στη διαδικασία;

Ο διαμεσολαβητής διευκολύνει τα μέρη να επιλύσουν τη διαφορά τους. Είναι ένα πρόσωπο με ειδικές σπουδές, γνώσεις και δεξιότητες. Δεν έχει εξουσία να  αποφασίσει ο ίδιος ή να υποδείξει στα μέρη πιθανές λύσεις για την επίλυση της διαφοράς. Μπορεί, όμως, να διατυπώσει προτάσεις προς επίλυση της διαφοράς.

Ποια η διαφορά του διαμεσλαβητή από το διαιτητή;

Στη διαιτησία, ο διαιτητής ακούει τις δύο πλευρές, δέχεται τις προτάσεις τους και αποφασίζει εκδίδοντας την διαιτητική απόφαση, η οποία δεσμεύει τα μέρη.

Ο διαμεσολαβητής διευκολύνει τα μέρη στην έκδοση της απόφασης. Την απόφαση την λαμβάνουν τα μέρη και ικανοποιεί και τους δύο. Εφόσον τα μέρη δε καταλήξουν σε συμφωνία, ακμία απόφαση δεν τους δεσμεύει.

 Η διαδικασία είναι δημόσια όπως τα δικαστήρια;

Η διαδικασία είναι απόρρητη και εμπιστευτική. Τα μέρη και ο διαμεσολαβητής υπογράφουν το σύμφωνο διαμεσολάβησης πριν την έναρξη της διαδικασίας. Η διαδικασία είναι αυστηρώς ιδιωτική και απόρρητη. Κανένα από τα μέρη δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει εναντίον του άλλου μέρους ο,τιδήποτε περιήλθε σε γνώση του κατά τη διάρκεια της διαμεσολάβησης εφόσον η υπόθεση τελικώς οδηγηθεί στα δικαστήρια.

Τί είναι το σύμφωνο διαμεσολάβησης;

Είναι η συμφωνία που υπογράφουν τα μέρη και ο διαμεσολαβητής πριν τηνένερξη των συζητήσεων με βάση την οποία δεσμεύονται από του κανόνες που θέτουν στη συζήτησή τους, τους κανόνες δεοντολογίας που διέπουν τη διαμεσολάβηση καθώς και τη ρήτρα εμπιστευτικότητας της διαδικασίας.

Ποιοι συμμετέχουν στη διαμεσολάβηση;

Στη διαμεσολάβηση συμμετέχουν τα μέρη, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών και ο διαμεσολαβητής.

Γιατί να επιλέξω τη διαμεσολάβηση και όχι τα δικαστήρια;

Η διαμεσολάβηση είναι μια καθαρά εθελοντική διαδικασία, τα μέρη προσέρχνται οικειοθελώς σε αυτή και μπορούν να αποχωρήσουν σε οποιοδήποτε στάδιό της εφόσον δεν καταλήξουν σε κοινή συμφωνία.  Ο διάλογος είναι εμπιστευτικός και ο διαμεσολαβητής βοηθάει τα μέρη στη διαπραγμάτευσή τους. Η διαδικασία είναι άμεση, ευέλικτη, εμπιστευτική και φένρει τα μέρη στο τραπέζτι του διαλόγου για να συζητήσει για την ουσία του προβλήματός τους.

Η διαδικασία είναι ιδιαίτερα σύντομη, προσιτή, οικονομική και η απόφαση που θα λάβουν τα μέρη είναι ακριβώς “κομμένη και ραμμένη” στα μέτρα τους. Ικανοποιεί και τους δύο.

Σε αντίθεση με τα δικαστήρια όπου τα μέρη χάνουν χρόνο και χρήμα και πάντοτε υπάρχει ένας ηττημένος, ενίοτε και οι δύο.

Ποια προσόντα πρέπει να έχει ο διαμεσολαβητής;

Ο διαμεσολαβητής οφείλει να έχει την κατάλληλη επαγγελματική κατάρτιση, διαρκή εκπαίδευση και πρακτική εξάσκηση. Οφείλει, ιδίως, να διενεργεί τη διαδικασία της διαμεσολάβησης με ανεξαρτησία, ουδετερότητα κι αμεροληψία. Να φροντίζει για την προσήκουσα διεξαγωγή της διαδικασίας και να χαρακτηρίζεται από ευθυδικία.

Σε εγχώριες διαφορές έχει επιλεγεί ως διαμεσολαβητής ο δικηγόρος δεδομένου ότι διαθέτει υψηλό επίπεδο νομικών γνώσεων, δεν αποτελεί κύριο όργανο απονομής δικαιοσύνης με την έννοια έκδοσης δεσμευτικών αποφάσεων και έχει ευχερώς διακριτό ρόλο. Παράλληλα, διαθέτει εμπειρία συγκρουσιακών καταστάσεων, είναι ο πρώτος που τα μέρη απευθύνονται στο πλαίσιο της διαφοράς τους, αλλά και ο πρώτος που μπορεί να συστήσει τη διαμεσολάβηση ως εναλλακτικό τρόπο επίλυσης της διαφοράς.

όλα αυτά υπό τη προυπόθεση ότι έχει εκπαιδευτεί για το συγκεκριμένο ρόλο, έχει αποκτήσει διαπίστευση διαμεσολαβητή και ειδικά στην Ελλάδα έχει πιστοποιηθεί κατόπιν εξετάσεων στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για να διεκπεραιώνει υποθέσεις διαμεσολάβησης.

Ο θεσμός της διαμεσολάβησης στην Ελλάδα

Αν σας φάνηκε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε: