διαταγή πληρωμής κατά δήμου – Άρειος Πάγος: Τέλος οι διαταγές πληρωμής κατά Δήμων, ΟΤΑ και ΝΠΔΔ και δημοσίου. Ανείσπρακτες όλες οι απαιτήσεις ιδιωτών που πρέπει να στραφούν στα αρμόδια δικαστήρια
διαταγή πληρωμής κατά δήμου.
Πως μπορείτε να ξεκινήσετε τη διαδικασία της διαταγής πληρωμής σε βάρος ΝΠΔΔ-ΟΤΑ-Δημοσίου.
Διαταγή πληρωμής σε βάρος του δημοσίου – νόμος 4329/2015
και Διαταγή πληρωμής σε βάρος του δημοσίου-ΟΤΑ ΝΠΔΔ – νόμος 4329/2015
Εάν κάποιος έλεγε – στις καλές εποχές – ότι ο μόνος τρόπος προστασίας των δήμων – (μπαταχτσίδων) από τους ιδιώτες προμηθευτές τους, θα ήταν η παρεμπόδιση των τελευταίων για προσφυγή του στη δικαιοσύνη, θα λέγαμε ότι αυτό είναι ένα κακόγουστο αστείο.
Και όμως, η δυνατότητα που είχαν οι ιδιώτες προμηθευτές να καταθέσουν αίτηση για έκδοση διαταγής πληρωμής για ανείσπρακτα τιμολόγια, δυνάμει συμβάσεων προμήθειας για τις σπατάλες των δήμων, τους αφαιρέθηκε με την έκδοση απόφασης από τον Άρειο Πάγο.
Χαρακτηριστική περίπτωση δήμου, όπου για την εκδήλωση μιας ημέρας προμηθεύτηκε από κάβα ποτών αναψυκτικά και ποτά συνολικής αξίας περίπου 2.400 τα οποία και δεν πλήρωσε.
Η υπόθεση μετά από δικαστικό αγώνα 6 ετών έφτασε να γίνει δεκτή αμετάκλητα. Ωστόσο, ο βασικός ισχυρισμός του δήμου ήταν ότι ουδέποτε προμηθεύτηκε τα ποτά. Οι φωτογραφίες από την εκδήλωση με τα διακριτικά του δήμου και τη φίρμα της κάβας ποτών καθώς και του δημάρχου την ημέρα της εκδήλωσης με το ποτήρι ρετσίνας της φίρμας της κάβας ανά χείρας μάλλον δεν έπαιζε κανένα ρόλο για το συγκεκριμένο δήμο.
Πρόκειται επί της ουσίας για προστασία των δήμων έναντι των ιδιωτών πιστωτών, οι οποίοι προκειμένου να μην μπουν στη βάσανο της δικαστικής περιπέτειας ετών για ποσά όπως τα ανωτέρω, αφήνουν τα χρέη να διαιωνίζονται ή και διαγράφουν αυτά και έτσι τουλάχιστον δεν έχουν να ελπίζουν ότι κάποτε θα εισπράξουν έστω και μερικά ευρώ.
Σύμφωνα με τον ΑΠ απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής πληρωμής, είναι να πρόκειται για απαίτηση, η οποία προέρχεται από διαφορά που υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, όπως είναι οι απαιτήσεις, οι οποίες προέρχονται από διαφορές ιδιωτικού δικαίου και, συνεπώς, λόγω ελλείψεως της ανωτέρω νομίμου προϋποθέσεως, δεν είναι δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής για απαίτηση, η οποία προέρχεται από διαφορά δημοσίου δικαίου, όπως είναι οι διαφορές από διοικητικές συμβάσεις, μεταξύ των οποίων και οι συμβάσεις εκτελέσεως έργων για λογαριασμό των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως αφού πρόκειται για απαιτήσεις από διαφορές, οι οποίες δεν υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, αλλά έχουν υπαχθεί (άρθρο 1 παρ. 2 εδ. ι` νόμου 1406/1983) στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων.
Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα οι ιδιώτες πιστωτές των ΟΤΑ που προχώρησαν στην έκδοση διαταγής πληρωμής να έχουν εμπλακεί σε μια παγίδα, αυτή της εκκρεμοδικίας, αφού οι δήμοι άσκησαν ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής στα αρμόδια δικαστήρια ζητώντας την ακύρωσή της για τους ανωτέρω λόγους.
Αυτή η ενέργεια πρακτικά σημαίνει ότι μέχρι να αποφασίσουν αμετάκλητα τα δικαστήρια για την ανακοπή, ο ιδιώτης πιστωτής ΔΕΝ μπορεί να προσφύγει στη τακτική δικαιοσύνη με κατάθεση αγωγής χρέους από σύμβαση πώλησης αγαθών διότι εκκρεμεί η ίδια υπόθεση ενώπιον των δικαστηρίων της ανακοπής.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, επίσης, ότι εάν υποθέσουμε ότι μια ανακοπή στο ειρηνοδικείο ή στο μονομελές (της Θεσσαλονίκης) προσδιορίζεται σήμερα για Σεπτέμβριο του 2015 και με μία αναβολή για Σεπτέμβριο του 2017 ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ και χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε τη στρεψοδικία των δήμων που αφήνουν πολλές φορές να δικαστούν ερήμην και στη συνέχεια υποβάλλουν ανακοπές ερημοδικίας για να κερδίσουν περισσότερο χρόνο ή επικαλούνται λόγους αναβολής λόγω Καλλικράτη ή αδυναμίας παροχής εντολής πληρεξουσιότητας σε δικηγόρο, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι οι ιδιώτες δε θα ενδιαφερθούν να διεκδικήσουν τις οφειλές των δήμων.
Έτσι ή αλλιώς όμως ωφελημένοι είναι οι δήμοι, οι οποίοι γλίτωσαν την εκκαθάριση, έκλεισαν εν μία νυκτί όλες τις δημοτικές επιχειρήσεις και άφησαν απλήρωτους χωρίς προοπτική όλους τους ιδιώτες πιστωτές που πλέον δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους έναντι των δήμων.
Μετά από όλα αυτά είναι λογικό να εμφανίζουν οι δήμοι με τον Καλλικράτη πλεόνασμα, αφού εν τοις πράγμασι τα χρέη τους διαγράφηκαν και προσοχή όχι με νόμο ή με «σεισάχθεια», αλλά με την πρόθεση των ιδίων των πιστωτών που σηκώνουν τα χέρια ψηλά έναντι της παγίδας της διαταγής πληρωμής.
Συμπερασματικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι ιδιώτες πιστωτές πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στις κινήσεις τους έναντι των δήμων και να ενημερώνονται πλήρως για τις ενδεχόμενες παγίδες τέτοιων ενεργειών.
Συζητειστε την υποθεση σας με τους ειδικους
